Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ


Είμαι ο μαϊμούς και είμαι και δεν είμαι καλά.
Είμαι καλά γιατί την περασμένη εβδομάδα άκουσα και είδα τους electroVampires.
Δεν είμαι καλά, όπως συνήθως, γιατί για ακόμα μια φορά υπενθυμίστηκε στον ξεχασιάρη εαυτό μου πως κάτι σάπιο συνεχίζει να υπάρχει στο βασίλειο της Ροκενρολίας.

Μια σαββατιάτικη συναυλία ακόμη στον Κιχώτη, μια μπάντα με επαρκέστατη γιουτουμπική παρουσία - που προδιαθέτει για μια εμφάνιση που θα είναι στην χειρότερη περίπτωση ενδιαφέρουσα - και μια εξωφρενικά ηχηρή απουσία της “μουσικόφιλης κοινότητας” της όμορφης πόλης.

Quote: posted by nikodemos 23:18 - 21/08/12
“Οι Electro Vampires είναι σίγουρα η αγαπημένη μου Ελληνική μπάντα αυτή την στιγμή.....ίσως να φταίει ότι παίζουν αυτό το γκαραζο, post-punk, σκοτεινοsomething που σημάδεψε και στοίχειωσε την εφηβεία μου (και συνεχίζει να με στοιχειώνει)....δεν ξέρω....πάντως είμαι τρομερά χαρούμενος που τους έκανα την παραγωγή στο πρώτο τους άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει σύντομα.....είχα πολύ καιρό να αισθανθώ τόσο απόλυτα στο στοιχείο μου.....βαμπίρια, σκοτάδια, feedback, τεράστια τύμπανα, minimal παιξίματα, θόρυβος, ηρεμία, θόρυβος κλπ κλπ......τα πιο γερόντια που περάσατε και από αυτή την πιο σκοτεινή πλευρά του πράγματος ξέρετε ;)”
Αυτό.

Το γούστο λένε πως είναι προσωπική υπόθεση και δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να γουστάρει γκοθιές (sic), απ' την άλλη όμως όταν φαντάζομαι προχώ μουσικόβιους τύπους να αδιαφορούν άνετα και χαλαρά για κάτι που στα δικά μου αυτιά και μάτια στέκεται τόσο στιβαρό και αξιοπρεπές, τότε με πιάνουν τα αισθητικά διαόλια μου και αρχίζω.

Σκυλάδικα στα φρεντουτσινάδικα. Σκυλάδικα στα πρωινάδικα. Σκυλάδικα στα ρεμπετάδικα. Σκυλάδικα στα μεταλάδικα. Σκυλάδικα στo φέισμπουκ. Σκυλάδικα στο γιουτούμπ. Σκυλάδικες λούπες στα χιπχόπ της εξέγερσης. Σκυλάδικα στο ροκεντρόλ κομιούνιτι. Σκυλάδικα νόιζ. Ποστ σκυλάδικα. Όχι τώρα. Πολύ καιρό τωρα. Πάρα πολύ καιρό τώρα. Και μερικές νησίδες, να πατάς απάνω και να περνάς τη ζωή σου, σαν τον ταλαίπωρο τον frogger.

Είχα δει τα κλιπ των eV και χάρηκα γιατί νόμισα πως βρήκα ένα ακόμη βραχάκι. Όπως άλλαζε το Σάββατο σε Κυριακή, βρέθηκα τσιτωμένος γιατί είχα πατήσει σε μια νησάρα. Όντας πάντα αισιαπαισιόδοξος θα παρακολουθώ το νησί με ενδιαφέρον - για να βλέπω πώς αντιστέκονται οι ακτές στη διάβρωση από την περιβάλλουσα σαβουροθάλασσα.

Νόμιζα πως τα καλά των 80s είχαν πεθάνει για πάντα. Είχα πέσει στην παγίδα της απαξίωσης του σκοταδιού εξαιτίας του αποπροσανατολιστικού βομβαρδισμού με τα Λυκόφωτα-Sagas και τις Διάρροιες-Diaries. Κλείνοντας μάτια και αυτιά για να αποφύγω τις αφόρητες προβολές των κύκλων περιόδου της Aνόητης Μπέλα, είχα ξεχάσει πως ο Bela είναι απέθαντος. Το περασμένο σαββατόβραδο έφαγα ένα ισχυρό αναβολικό αισιοδοξίας. Θυμήθηκα πώς είναι να φτιάχνονται και να παίζονται “μουσικές από ποιούς, πώς και γιατί”. Και το πιο ενδιαφέρον, ειρωνικά αστείο και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο έιναι το “πότε”.

Υ.Γ. Ουκ εν τω πολλώ το ευ - αναφέρομαι στο κοινό.

Υ.Γ.2. Η ντόπα ήταν τέτοια που θέλω να κάνω tubelist αφιερωμένο στους eV ακόμα και τώρα τρεις μέρες μετά (όχι σαν κάτι τύπους που μερακλώνουν ξημερώματα Κυριακής ;P).
Ορίστε:
BAUHAUS The Passion of Lovers https://www.youtube.com/watch?v=pNSyfHHRS1s
DURUTTI COLUMN Requiem For Mother https://www.youtube.com/watch?v=wEi9zu82pYw
FAD GADGET Saturday Night Special https://www.youtube.com/watch?v=akO1mVQTSjg
FOETUS The Ballad Of Sisyphus T. Jones https://www.youtube.com/watch?v=qU1iQXKfKw0
GURDJEFF/DE HARTMANN Womens Dance https://www.youtube.com/watch?v=VF6oPg09Du4
LEGENDARY PINK DOTS Hotel Noir https://www.youtube.com/watch?v=zcaOPOQ_BF8
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)